Oświetlenie

Wymagania funkcjonalne

Poniżej objaśniamy parametry oświetleniowe zdefiniowane na stronach
produktu, a także inne fakty związane z oświetleniem.

Moc systemu

Moc systemu to łączna moc pobieraną przez oprawę oświetleniową, a więc przez moduł LED oraz sterownik LED łącznie. Jednostką mocy systemu jest wat (W)

Źródło światła

TMoc źródła światła jest podana osobno. Jednostką mocy jest wat (W)

Strumień świetlny

Strumień świetlny to ilość światła wychodzącego z oprawy oświetleniowej po przejściu przez dyfuzor. Jednostką strumienia świetlnego jest lumen (lm)

Efektywność świetlna

Efektywność świetlna to miara wydajności oprawy oświetleniowej.
Wzór: strumień świetlny lm / moc systemu W = efektywność lm/W

Temperatura barwowa

Temperaturę barwową podaje się dla produktów oświetleniowych. W przypadku oświetlenia wnętrz najczęściej spotyka się temperaturę barwową 3000 K i 4000 K. Zarówno 3000 K, jak i 4000 K, to światło białe, ale 4000 K jest zimniejsze od 3000 K. Światło o temperaturze barwowej 4000 K określa się jako światło białe neutralne, a 3000 K jako światło białe ciepłe.

Jednostką temperatury barwowej źródła światła jest kelwin (K)

Współczynnik oddawania barw (CRI)

CRI to ogólny wskaźnik informujący o tym, jak naturalne kolory przedmiotu będą wyglądały po oświetleniu konkretnym źródłem światła. Ogólnie dla większości zastosowań do oświetlenia wnętrz wymagana będzie wartość CRI od Ra 70 wzwyż.

Jednostką CRI jest Ra.

Tolerancja barw

MacAdams to miara wskazująca poziom sortowania. Diody LED charakteryzują się naturalnym rozrzutem temperatury barwowej, mimo że są produkowane według tych samych specyfikacji. Aby uzyskać jednorodną instalację przy wielu oprawach, diody LED nie mogą się znacznie od siebie różnić. Sposobem na rozwiązanie tego problemu jest sortowanie diod.

MacAdams 1–3 zwykle wykorzystuje się w zastosowaniach o wysokich wymaganiach co do jednorodnej jakości kolorów.

MacAdams 3–5 zwykle wykorzystuje się do ogólnego oświetlenia wnętrz.

MacAdams 5–7 zwykle wykorzystuje się w środowiskach zewnętrznych i produktach o niższych wymogach jakościowych.

Jednostką MacAdams jest SDCM (standardowe odchylenie dopasowania kolorów)

Współczynnik emisji światła

Współczynnik emisji światła (Light output ratio - LOR) to procent światła emitowanego ze źródła, które wydostaje się z oprawy. Dla opraw LED określa się tę wartość jako 100%.

Biegunowy wykres danych na temat światła

Krzywa rozkładu światła to krzywa wykreślana na wykresie biegunowym. Wskazuje ona intensywność światła dla oprawy w cd/klm w różnych kierunkach, przedstawioną jako funkcję kąta widzenia na jednej lub wielu płaszczyznach. Linia ciągła pokazuje rozkład światła w kierunku prostopadłym do osi podłużnej lampy, a linia przerywana pokazuje rozkład światła w kierunku wzdłużnym. Kierunek w górę i w dół pokazuje bezpośrednie lub pośrednie światło wydostające się z oprawy. Dane o emisji światła mogą być także wykorzystywane do planowania oświetlenia przy użyciu oprogramowania (np. Dialux).


Przykład asymetrycznej krzywej rozkładu światła.		Przykład symetrycznej krzywej rozkładu światła.		Przykład krzywej rozkładu światła rozproszonego..

Oczekiwana żywotność

Moduły LED oznaczane są jako L70, L80 lub L90. Wartość L opisuje procent pierwotnej intensywności światła, której można oczekiwać po upływie określonego czasu, przy oczekiwanym użytkowaniu lub świeceniu.

Przykład: L90 > 100 000 h = 90% światła w porównaniu z wartością początkową po 100 000 godzin świecenia.

LUKS

Luks to jednostka pomiaru światła uwzględniająca powierzchnię. Innymi słowy jest to intensywność światła.

Używamy luksów do mierzenia ilości światła wysyłanego w danym obszarze, gdzie 1 luks odpowiada 1 lumenowi na metr kwadratowy. Luks to bardzo dobra miara określająca w jaki sposób postrzegamy jasność strumienia światła. Jeśli światło jest skoncentrowane na bardzo małym obszarze, postrzegamy je jako bardzo jasne. Jeśli światło jest rozproszone na większym obszarze, postrzegamy je jako bardzo słabe.

Jednostką natężenia oświetlania jest luks (lx)

Stopień ochrony (IP)

Oprawy oświetleniowe oznaczone są kodem IP. Oznaczenie IP składa się z dwucyfrowego kodu, który opisuje stopień ochrony przed przedmiotami stałymi, wilgocią i wodą. Poniższa tabela opisuje poszczególne kody IP

Typowa wartość IP dla wnętrz – biur i szkół – wynosi IP 20.

Ochrona przed obiektami o określonych rozmiarach	Ochrona przed wilgocią i wodą
	Bez ochrony	Kapanie wody	Pryskanie wody	Chlapanie wody	Dysze wodne
Ochrona przeciwporażeniowa	IP20	IP21	IP23
Ochrona przeciwporażeniowa	IP40	IP41	IP43	IP44	IP45
Ochrona przed pyłem				IP54	IP55
Ochrona pyłoszczelna					IP65

Klasa urządzenia

W branży produkcji urządzeń elektrycznych zdefiniowano podane poniżej klasy ochronności IEC, by opisać różnice między wymaganiami dotyczącymi połączeń uziemienia ochronnego dla urządzeń. Poniższa tabela opisuje poszczególne klasy urządzeń.

Klasa	Symbol	Definicja
Klasa I		Instalacje elektryczne, w których korpus jest połączony z ziemią przy użyciu osobnego zacisku.
Klasa II		Urządzenie elektryczne klasy II lub posiadające podwójną izolację to takie, które zaprojektowano tak, by nie wymagało połączenia z przewodem ochronnym uziemiającym. Podstawowy wymóg mówi, że żadna pojedyncza awaria nie może prowadzić do pojawienia się w dostępnym miejscu niebezpiecznego napięcia, co mogłoby spowodować porażenie elektryczne, oraz że musi to być osiągnięte bez uziemionej obudowy metalowej. Zwykle osiąga się to przynajmniej częściowo poprzez zastosowanie dwóch warstw materiału izolacyjnego wokół pozostających pod napięciem części albo przez użycie izolacji wzmocnionej.
Klasa III		Oprawa oświetleniowa klasy III to oprawa, w której ochrona przed porażeniem elektrycznym opiera się na dostarczaniu bezpiecznego niskiego napięcia (SELV) i w której nie są generowane napięcia wyższe od SELV.

Aprobata CE dla oprawy oświetleniowej

Aby oprawa oświetleniowa mogła być wprowadzana na rynek na obszarze UE/EOG, musi mieć znak CE. Oznakowanie CE, które jest obowiązkowe, oznacza, że produkt spełnia wymogi dyrektywy CE.