Szkoła w Kesämäki

Uczniowie szkoły średniej Kesämäki w fińskiej miejscowości Lappeenranta będą korzystać z pomieszczeń zastępczych przez dwa lata, podczas gdy w ich szkole przeprowadzane będą gruntowne prace renowacyjne. Co ciekawe, takie tymczasowe pomieszczenia o wystarczającej powierzchni udało się ostatecznie wygospodarować w centrum handlowym. Sale lekcyjne mogące pomieścić 400 uczniów zaaranżowano na powierzchni 5000 m2 na terenie galerii handlowej Family Centre, która od dłuższego czasu stała prawie pusta.

Ta niecodzienna przestrzeń okazała się najlepszym wyborem z braku innego odpowiedniego obiektu, w którym można byłoby zorganizować tymczasowe pomieszczenia lekcyjne. Dostępność tymczasowych sal, ryzyko związane z jakością powietrza wewnątrz obiektu oraz koszty skłoniły szkołę do poszukiwania alternatywnych rozwiązań.

– Groziła nam konieczność przeniesienia szkoły do trzech różnych obiektów tymczasowych w różnych częściach Lappeenranta. Z naszej perspektywy centrum handlowe było najlepszym rozwiązaniem – tłumaczy dyrektor szkoły Kesämäki Petri Huovila.

Całą szkołę, wraz z pracownią chemiczną, plastyczną i techniczną, przeniesiono do galerii handlowej w czasie wakacji. Otwarta przestrzeń handlowa została podzielona na sale lekcyjne przegrodami Ecophon Akusto Wall o wysokości 2,7 m. Obecnie na dwóch piętrach znajduje się 25 klas.

– Rzadko zdarza się możliwość zaaranżowania pełnowymiarowej hali sportowej w tymczasowym obiekcie. Jednak w tym przypadku okazało się to możliwe dzięki wykorzystaniu przestrzeni magazynowej o powierzchni 500 metrów kwadratowych.

Wyzwania na wysokim poziomie

Jesienią, kiedy rozpoczęły się zajęcia w tymczasowym obiekcie, uczniowie i pracownicy zaczęli się uskarżać na hałas – ze względu na bezpieczeństwo pożarowe, przegrody pomiędzy klasami nie sięgały do samego sufitu, przez co dźwięk odbijał się od niego i wracał do pomieszczeń, w których odbywała się nauka.

– Dźwięk niósł się z jednego pomieszczenia do drugiego, powodując zakłócenia i rozpraszając uwagę – wykład z matematyki mógł przeszkadzać w prowadzeniu ćwiczeń z umiejętności słuchania na lekcji języka szwedzkiego. Trzeba było podnosić głos, aby wszyscy na sali nas słyszeli – to, oczywiście, oznaczało zarazem, że lepiej słyszeli nas też uczniowie w klasie obok – wspomina nauczycielka ze szkoły Kesämäki Roosa Huopalainen.

Według Pauliego Pallaskorpiego, specjalisty ds. rozwoju projektów Ecophon, można było się spodziewać, że pomieszczenia zaprojektowane do zgoła innych celów nie zapewnią idealnych warunków do efektywnej nauki.

– To wyjątkowe miejsce i prawdopodobnie pierwsza szkoła w Finlandii, która powstała w centrum handlowym. Stanowiło to także wyzwanie jeżeli chodzi o uzyskanie odpowiednich parametrów akustycznych – mówi Pallaskorpi.

Problemy związane z akustyką poszczególnych pomieszczeń rozwiązywaliśmy po kolei dzięki bliskiej współpracy pomiędzy szkołą i projektantami. Ponad przegrodami ściennymi zawieszono panele akustyczne Ecophon Solo Baffle, co sprzyja lepszemu pochłanianiu dźwięku w wysokich pomieszczeniach.

Dodatkowym rozwiązaniem było zamontowanie w niektórych pomieszczeniach lekkiego sufitu w wbudowanymi przewodami wentylacyjnymi i tryskaczami przeciwpożarowymi. Nowy sufit zapobiega przenoszeniu się dźwięku pomiędzy pomieszczeniami.

– Naprawdę słychać różnicę. Pomieszczenia sprzyjają teraz prowadzeniu interesujących zajęć, a nie utrudniają ich. Mam poczucie, że mogę teraz dobrze pracować – wyjaśnia Huopalainen.

Poza dźwiękochłonnymi powierzchniami ścian i sufitów zastosowano także szeroką gamę innych rozwiązań akustycznych i materiałów, w tym wykładziny, zasłony akustyczne oraz wolnowiszące panele akustyczne w wysokich pomieszczeniach.

– Ta otwarta i niecodzienna przestrzeń dydaktyczna sprawdza się, ponieważ poczyniono rzeczywiste inwestycje w akustykę – podkreśla Pallaskorpi.

Współpraca sprzyja optymalnym warunkom akustycznym

Dzięki nowemu programowi nauczania, zajęcia są teraz bardziej interaktywne i zróżnicowane. Wymaga to także większej przestrzeni i akustycznego przystosowania do nowej kultury szkoły.

– Obecnie w szkole stawia się na pracę zespołową, dyskusję i wykorzystywanie szeregu różnych narzędzi dydaktycznych. Więcej interakcji oznacza też wyższy poziom natężenia dźwięku, co trzeba wziąć pod uwagę przy planowaniu akustyki – tłumaczy Pallaskorpi.

Często zaczynamy się pochylać nad akustyką dopiero wtedy, kiedy pojawiają się problemy. Huopalainen stwierdza, że konieczność pracy w hałaśliwych pomieszczeniach ma wyraźnie negatywny wpływ na samopoczucie nauczycieli i uczniów oraz sprawia, że pod koniec dnia są oni bardziej zmęczeni. Dyrektor Petri Huovila oraz nauczycielka Roosa Huopalainen zgodnie twierdzą, że wprowadzone modyfikacje pozwoliły im wrócić do normalnego codziennego życia w szkole.

Problemy z akustyką, które pojawiły się jesienią wywołały szerszą dyskusję wśród innych szkół z Lappeenranta.

– Często zakłada się, że w niektórych przestrzeniach i tak będzie dużo hałasu. Ale wcale nie musi tak być – na przykład warunki akustyczne w stołówce zorganizowanej w naszych tymczasowych pomieszczeniach okazały się bardzo korzystne, a poziom natężenia dźwięku jest tam niższy niż w normalnej stołówce szkolnej – mówi Huovila.

Z ostatecznego rezultatu jest także zadowolony Pallaskorpi. Na sukces ten złożyło się wiele czynników – potrzebna była wiedza ekspercka w zakresie akustyki, doświadczenie użytkowników pomieszczeń, plany architektoniczne oraz wspólne dążenie do przezwyciężenia pojawiających się wyzwań.

– Zarówno władze miasta Lappeenranta, jak i dyrekcja szkoły dążyli do poprawy warunków akustycznych w pomieszczeniach oraz do pokonania wyzwań dzięki jak najściślejszej współpracy. Dużo się też tutaj nauczyliśmy – mówi z wdzięcznością Pallaskorpi.

Szkołę zorganizowano w pustym centrum handlowym praktycznie od podstaw. Za nieco ponad rok ta przestrzeń znowu opustoszeje, kiedy uczniowie i nauczyciele powrócą do własnego, świeżo wyremontowanego budynku. Nie jest to jednak jednorazowe rozwiązanie, ponieważ materiały zastosowane w obiektach tymczasowych będą dostępne do ponownego wykorzystania na potrzeby szkoły Kesämäki.

– Będziemy tęsknić za tymi wnętrzami – mówi dyrektor Huovila.

Tekst: Eveliina Miettunen