Uniwersytecka stołówka w Madrycie

Wyższa Szkoła Architektury w Madrycie (ETSAM) jest znaną uczelnią architektoniczną, uważaną nie tylko za jedną z najlepszych w Hiszpanii, ale także na świecie. Codziennie na uczelni spotyka się 5000 studentów, 400 wykładowców i 100 innych pracowników. To tutaj przyszli architekci doświadczają rzeczywistości, w której przychodzi pracować wielu uczniom i nauczycielom na całym świecie – zdominowanej przez efekt zbyt słabej izolacyjności akustycznej.

W ramach swojej działalności uczelnia, wspólnie z Saint-Gobain Ecophon, prowadzi projekt badawczy. Dotyczy on adaptacji akustycznej stołówki dla studentów oraz wykładowców. Zważywszy na konieczność przeprowadzenia akustycznych zmian w stołówce, przeprowadzono szereg pomiarów. Wcześniej ustalono właściwości akustyczne, takie jak np. czas pogłosu. Dla poprawy komfortu akustycznego zamontowano panele akustyczne, którymi pokryto 50 procent powierzchni sufitu.

Przed instalacją paneli sytuacja była trudna do wytrzymania, nie tylko dla pracowników obu stołówek. Jednak studenci i wykładowcy mieli przynajmniej alternatywę zjedzenia posiłku gdzie indziej. 

Niektóre wypowiedzi sprzed montażu:

„W godzinach szczytu nic tutaj nie słychać. Ludzie coś do ciebie mówią, a ty nie wiesz skąd. Często wydaje mi się, że zaczynam głuchnąć, bo nic nie rozumiem. Sądzę, że moi koledzy mają podobne odczucia, bo hałas jest tu potworny, zwłaszcza w godzinach szczytu” – mówi

Agustina Ramos, pracownica stołówki.

„Jeśli chodzi o hałas w stołówce to jest to miejsce dość stresogenne, gdzie rozmowa ze znajomymi jest prawie niemożliwa. Trzeba krzyczeć, dlatego ja i moi znajomi rzadko tam przesiadujemy, zwykle jadamy przy szkolnych szafkach. Jeśli chcesz odpocząć, zrelaksować się czy spokojnie porozmawiać przy posiłku, tutaj tego nie zrobisz” – twierdzi studentka Gabriela Vieira.

„Co do atmosfery w stołówce myślę, że jest w porządku, ale panuje tam zbyt duży hałas, sporo stresu. Dlatego często staramy się wyjść na zewnątrz lub jeść w domu, żeby tego uniknąć” – przyznaje student Antonio Soriano.

Oszałamiająca różnica

Po zamontowaniu paneli akustycznych różnica jest oszałamiająca. Kakofonia została przekształcona w harmonijne pobrzękiwanie, przy którym można spokojnie rozmawiać, nie podnosząc głosu.  Tzw. efekt Lombarda, gdy zwiększamy natężenie głosu w głośnym otoczeniu, został zminimalizowany.

Niektóre wypowiedzi po montażu:

„Prawda jest taka, że odkąd na suficie pojawiły się panele, zmieniło się tu na lepsze. Jest bardziej kameralnie i słychać mniej głosów. Sądzę, że to niesamowita sprawa – coś wyjątkowego” – zachwyca się Agustina Ramos.

Studentka Arantza Uriarte je w kafeterii prawie codziennie.

„Zmiana jest naprawdę zauważalna. Wcześniej trudno było tu wytrzymać. Trzeba było wyjść od razu po zjedzeniu posiłku, bo nie było słychać, co mówisz. Teraz jest o wiele przyjemniej i można spędzić tu więcej czasu”.

Dyrektor Architectural College, Luis Maldonado, jest bardzo zadowolony z rezultatu projektu badawczego.

„To znakomity wynik, a dowodem na to jest wzrost zadowolenia użytkowników  stołówki w porównaniu z opiniami na temat jej stanu sprzed adaptacji”.

Teraz studenci mogą ze sobą rozmawiać

Dr César Díaz wykłada akustykę na Architectural College. Wyjaśnia efekt dokonanych ulepszeń, będący wynikiem skrócenia czasu pogłosu i obniżenia poziomu ciśnienia akustycznego.

„Adaptacja sufitów w kafeteriach sprawiła, że czas, w którym dźwięk wędrował po pomieszczeniu, znacznie się skrócił. Teraz dla średnich częstotliwości wynosi on mniej niż jedną sekundę. W konsekwencji, poziom ciśnienia akustycznego wyraźnie spadł. Studenci mogą teraz rozmawiać ze swoimi kolegami, siedząc wokół stołu na dystansie dwóch metrów, bez potrzeby podnoszenia głosu”.

Tekst: Lars Wirtén
Zdjęcia: Alvaro San Román Gómez